Η νέα ταινία δράσης “Cleaner” του Μάρτιν Κάμπελ αποτελεί έναν δυναμικό συνδυασμό αγωνίας, θεαματικών σκηνών δράσης και κοινωνικού σχολιασμού. Με πρωταγωνίστρια την Ντέιζι Ρίντλεϊ, η οποία απομακρύνεται από το franchise του Star Wars για να δοκιμαστεί σε έναν πιο ρεαλιστικό και σκληρό ρόλο, η ταινία έρχεται να προσφέρει μια αναζωογονητική προσθήκη στο είδος του αστικού θρίλερ.
Υπόθεση και Σκηνοθεσία
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε έναν ουρανοξύστη του Λονδίνου, όπου μια ομάδα ακτιβιστών εισβάλλει σε μια εκδήλωση πολυεθνικής εταιρείας ενέργειας, κρατώντας 300 άτομα όμηρους. Όμως, η τύχη των αιχμαλώτων βρίσκεται αναπάντεχα στα χέρια μιας φαινομενικά ασήμαντης φιγούρας: μιας καθαρίστριας παραθύρων, η οποία βρίσκεται 50 ορόφους πάνω από το έδαφος την ώρα της επίθεσης. Αυτό που ακολουθεί είναι ένας καταιγιστικός αγώνας επιβίωσης, με την ηρωίδα να χρησιμοποιεί τις γνώσεις της από τη στρατιωτική της θητεία, προκειμένου να εξουδετερώσει τους απαγωγείς και να σώσει τον μικρότερο αδερφό της, που βρίσκεται παγιδευμένος στο εσωτερικό του κτιρίου.
Ο Μάρτιν Κάμπελ, γνωστός για την εμπειρία του σε περιπέτειες υψηλής έντασης όπως το” Casino Royale (2006)”, καταφέρνει να διατηρήσει αμείωτη την αγωνία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η σκηνοθεσία του εκμεταλλεύεται πλήρως το κλειστοφοβικό περιβάλλον του ουρανοξύστη, εντείνοντας το σασπένς και ενισχύοντας την αίσθηση της απειλής.
Ερμηνείες και Χαρακτήρες
Η Ντέιζι Ρίντλεϊ παραδίδει μία από τις πιο έντονες ερμηνείες της καριέρας της, ενσαρκώνοντας μια γυναίκα που μεταμορφώνεται από απλή εργάτρια σε αμείλικτη μαχήτρια. Ο χαρακτήρας της είναι πολυδιάστατος, γεμάτος τραύματα από το παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα με έντονη αίσθηση καθήκοντος. Δίπλα της, ο Κλάιβ Όουεν προσθέτει κύρος στο καστ, ενσαρκώνοντας έναν γοητευτικά αινιγματικό αντίπαλο, ενώ ο Τάζ Σκάιλαρ κερδίζει τις εντυπώσεις ως απρόβλεπτος σύμμαχος.
Τεχνική Αρτιότητα και Δράση
Οι σκηνές δράσης είναι εξαιρετικά χορογραφημένες, αποφεύγοντας την υπερβολική χρήση CGI και δίνοντας έμφαση σε πρακτικά εφέ και ρεαλιστικές μάχες σώμα με σώμα. Η κινηματογράφηση του Cleaner αξιοποιεί δυναμικές γωνίες λήψης και μακροσκελή πλάνα, ενισχύοντας την αίσθηση του ρεαλισμού.
Σίγουρα, το Cleaner φέρνει έντονες αναμνήσεις από το “Die Hard (1988)”, ένα από τα πιο εμβληματικά action films όλων των εποχών. Η βασική σύγκριση προκύπτει από τη σεναριακή δομή: ένας μοναχικός ήρωας, παγιδευμένος σε ένα κτίριο υπό πολιορκία, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει μια καλά οργανωμένη ομάδα εγκληματιών, χρησιμοποιώντας ευφυΐα, στρατηγική και σωματική αντοχή.
Όπως ο Τζον ΜακΚλέιν (Μπρους Γουίλις) στο Die Hard, έτσι και η ηρωίδα του Cleaner είναι ένα άτομο που δεν σχεδίαζε να γίνει ήρωας, αλλά εξωθείται στα όρια του για να σώσει αθώες ζωές. Και στις δύο ταινίες, το περιβάλλον—ένας ουρανοξύστης—γίνεται μέρος της δράσης, με τον πρωταγωνιστή να το χρησιμοποιεί προς όφελός του για να αποφύγει τους εχθρούς και να αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα.
Ωστόσο, το Cleaner φέρνει μια φρέσκια προσέγγιση, με μια γυναίκα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, δίνοντας μια διαφορετική διάσταση στο κλασικό μοτίβο του μοναχικού αντι-ήρωα. Επιπλέον, η ταινία φαίνεται να εστιάζει περισσότερο στον ρεαλισμό και τις πρακτικές σκηνές δράσης, αποφεύγοντας την υπερβολική χρήση των υπερανθρώπινων κατορθωμάτων που συχνά βλέπουμε σε σύγχρονες παραγωγές.
Αν κάποιος είναι λάτρης του Die Hard, σίγουρα θα απολαύσει το Cleaner, καθώς διατηρεί το πνεύμα της κλασικής ταινίας δράσης, προσαρμοσμένο όμως στα δεδομένα του 2025.
