Γράφει η Μαρία τσιμπογιάννη
Τίτλος: “Εκεί που τραγουδάνε οι Καραβίδες”
Συγγραφέας: Ντέλια Όουενς
Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Εκδόσεις Δώμα @domabooks
Προσοχή ‼️ Spoiler alert ‼️
📖Η Κάια είναι εκείνο το κορίτσι για το οποίο έχεις ακούσει πως ζούσε μόνο του και οι γονείς του που το είχαν παραμελήσει. Η Κάια μεγαλώνει σε μια περιθωριακή οικογένεια, αποκομμένη από την κοινωνία. Ο πατέρας είναι εκείνος ο κακοποιητικός όπου διαλύει με τη συμπεριφορά του συθέμελα όλη την οικογένεια. Το μόνο άτομο που συνεχίζει να αντέχει είναι η μικρή Κάια, όπου σα μικρό κλαράκι ο άνεμος δεν την έχει σπάσει ακόμα. Κι όμως καταφέρνει να ανθίσει σε έναν βάλτο μεταφορικά και κυριολεκτικά.
📝Οι κοινωνίες είναι σκληρές, αποκληρώνουν όποιον είναι διαφορετικός ή όποιον η ζωή δε του φέρθηκε καλά. Κι όμως μέσα σε μια τέτοια καθώς πρέπει χριστιανική κοινωνία, λίγο πιο πέρα, στον βάλτο κατορθώνει να ανθίσει η Κάια. Αλλάζει τη μοίρα της γιατί παίρνει τη ζωή στα χέρια της και τη διαμορφώνει μόνη της. Κι όμως κατάφερε να επιβιώσει μέσα σε αυτήν την κοινωνία και να συμπορευτεί με τους μαύρους τους περιθωριακούς.
✏️Βέβαια, αν και εμφανίζεται μια όμορφη ιστορία, σε πολλά σημεία η Όουενς φαίνεται να προβάλλει τις γνώσεις της πάνω στην άγρια ζωή (άλλωστε έχει γράψει και βιβλία ζωολογίας για τα οποία έχει βραβευτεί). Όσον αφορά τις περιγραφές αυτών, φαίνεται να τα παρουσιάζει με ιδιαίτερο τρόπο όταν όμως καλείται να περιγράψει τοπία η γλώσσα αλλάζει, χάνει την ομορφιά της και γίνεται “πεζή”. Οι περιγραφές τοπίων γίνονται άχαρες και χαλούν την ομορφιά όλων εκείνων που η Κάια περιγράφει. Επίσης, ένιωσα πως προσπαθούσε να επιδείξει την γυναικεία δύναμη και ανωτερότητα με έναν καθοριστικό τρόπο όπου χάνεται η κομψότητα και η αισθητική. Επιπρόσθετα, το περιβάλλον στο οποίο εντάσσει την ηρωίδα, προσωπικά, μου φάνηκε αρκετά παρωχημένο και λογοτεχνικά συνηθισμένο, που σκοπό έχει να εξυπηρετήσει την ανάδειξη της φύσης και της γυναικείας ευφυΐας.
🖋️Δεν είναι σκληρό, δεν είναι ρομαντικό αξίζει να το διαβάσεις για τα βαθύτερα κοινωνικά νοήματα. Αν το καλοσκεφτείς δεν έχουν αλλάξει και πολύ οι κοινωνίες.
