Γράφει η Μαρία Τσιμπογιάννη

Τίτλος: Οιμωγή
Συγγραφέας: Στέφανος Αλεξιάδης
Εκδόσεις Μίνωας @minoasbooks

📝Το πρωτόλειο του Αλεξιάδη θίγει το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας και την παθογένεια ελληνικής κοινωνίας. Λογοτεχνικά το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι κάπως ξεπερασμένο ενώ μέσα στο έργο του παραθέτει κλισέ φράσεις και τσιτάτα τα οποία σίγουρα ήθελαν δεύτερη και τρίτη ματιά ώστε να τα επεξεργαστεί και ίσως θα μπορούσε να τα παραλείψει. Η αλήθεια ήταν πως η γραφή του μου θύμισε άλλους συγγραφείς. Προς το τέλος του έργου νομίζω ότι ο συγγραφέας βρίσκει με κάποιο τρόπο την ταυτότητά του και το προσωπικό του ύφος. Θεωρώ πως σε επόμενα έργα η γραφή θα καλυτερεύσει.

🖊️Επίσης κάτι που προσωπικά δε μου άρεσε ήταν η αναφορά στην bookstagrammική κοινότητα. Ήταν σαν να επιθυμούσε ενδόμυχα την εύνοια των αναγνωστών και να παρουσίαζε την συγγραφική του ανασφάλεια.

📗Πέραν ωστόσο των συγγραφικών αστοχιών, θίγει ένα θέμα που λίγοι το έχουν συμπεριλάβει στα έργα του, εκείνο των ατόμων με ειδικές ικανότητες. Η αλήθεια είναι ότι πλησιάζει σε μεγάλο βαθμό συμπεριφορικά τα αυτιστικά άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ. Βέβαια είναι δύσκολο να πλησιάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται καθώς κάθε περίπτωση διαφέρει αναλόγως και το βαθμό του φάσματος.

📌Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τίτλος οιμωγή δεν είναι απλώς η κραυγή αλλά είναι ο θρήνος. Και ο θρήνος αυτός συνάδει με την απελπισία των ηρωίδων που έχασαν την παιδική τους ηλικία.