Μια νέα εκδοχή της «Βερενίκης» του Ρακίνα παρουσιάζεται στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, σε σκηνοθεσία Ρομέο Καστελούτσι. Στην παράσταση, η Ιζαμπέλ Ιπέρ ερμηνεύει έναν απαιτητικό μονόλογο, πλαισιωμένη από 14 άντρες, οι οποίοι παραμένουν σιωπηλοί στο μεγαλύτερο μέρος του έργου.

Η Βερενίκη ως σύμβολο απώλειας και μοναξιάς

Η αφήγηση επικεντρώνεται στον πόνο, την εγκατάλειψη και τη συναισθηματική ένταση. Η πρωταγωνίστρια περιβάλλεται από μια ανδρική παρουσία που μοιάζει πανίσχυρη, αλλά αποστασιοποιημένη, αφήνοντάς την αβοήθητη μέσα σε έναν κόσμο που τη διαμορφώνει χωρίς τη συμμετοχή της. Το έργο εστιάζει στη στατικότητα της Βερενίκης, η οποία, ανήμπορη να επηρεάσει την πορεία των γεγονότων, παλεύει με τη θλίψη της.

Ένα σκηνικό που θολώνει τα όρια πραγματικότητας και φαντασίας

Η παράσταση θα ανέβει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από τις 26 έως τις 30 Μαρτίου. Με έντονους συμβολισμούς, καλεί το κοινό να αναρωτηθεί τι είναι πιο αληθινό: η πραγματικότητα ή η υποκειμενική εμπειρία του έρωτα και της απώλειας. Μέσα από μια σκηνοθεσία που αμφισβητεί τις παραδοσιακές θεατρικές συμβάσεις, η «Βερενίκη» αναδεικνύεται ως το έσχατο σημείο της ερωτικής σκληρότητας.

Η δύναμη της οπτικοακουστικής εμπειρίας

Η ατμόσφαιρα της παράστασης διαμορφώνεται από την εντυπωσιακή σκηνογραφία του Καστελούτσι, τα εξαιρετικά κοστούμια της Iris van Herpen και τη μοναδική μουσική σύνθεση του Scott Gibbons. Η σκηνική αισθητική ενισχύει το αίσθημα της απομόνωσης και της απώλειας, προσφέροντας μια καθηλωτική θεατρική εμπειρία.