Το περιοδικό Διαγώνιος, ένας σημαντικός φορέας πολιτισμού και τέχνης, κυκλοφόρησε στη Θεσσαλονίκη από το 1958 έως το 1983. Ιδρυτής και διευθυντής του ήταν ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ενώ η καλλιτεχνική επιμέλεια έφερε την υπογραφή του Κάρολου Τσίζεκ. Η παραγωγή του περιοδικού ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με τη Θεσσαλονίκη, καθώς η στοιχειοθεσία και η εκτύπωση γίνονταν στο τυπογραφείο του Νίκου Νικολαΐδη, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει πια.

Περίοδοι κυκλοφορίας και τεύχη
Η Διαγώνιος κυκλοφόρησε σε τέσσερις περιόδους, συνολικά 60 τεύχη:

• 1958–1962: Δέκα εξάμηνα τεύχη.
• 1965–1969: Είκοσι τρίμηνα τεύχη.
• 1972–1976: Δεκαπέντε τετράμηνα τεύχη.
• 1979–1983: Δεκαπέντε τετράμηνα τεύχη.

Η κυκλοφορία του περιοδικού ακολουθούσε έναν ιδιαίτερο ρυθμό, με πενταετείς περιόδους δημιουργίας που διακόπτονταν από διετή παύση, κάτι που το έκανε ξεχωριστό στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων.

Το «Κόσκινο» και το «Ausblicke»: Οι παράλληλες εκδόσεις

Το παράρτημα «Κόσκινο»
Παράλληλα με την Διαγώνιο, κυκλοφορούσε το παράρτημα Κόσκινο. Στις τρεις πρώτες περιόδους του περιοδικού, εκδόθηκαν συνολικά 12 τεύχη του παραρτήματος, προσφέροντας μια ξεχωριστή ματιά σε θέματα τέχνης και λογοτεχνίας.

Η συμπόρευση με το «Ausblicke»
Κατά την τέταρτη περίοδο της Διαγωνίου, το περιοδικό φιλοξένησε τις εκδόσεις του Ausblicke, μιας δημιουργίας της Χανελόρε Οξ (Hannelore Ochs), διευρύνοντας έτσι το φάσμα των θεμάτων που καλύπτονταν και ενισχύοντας την παρουσία διεθνών προσεγγίσεων στην τέχνη και τη λογοτεχνία.

Ένας φάρος των γραμμάτων και των τεχνών
Η Διαγώνιος δεν υπήρξε απλώς ένα περιοδικό· ήταν ένα εργαστήρι πολιτισμού που ανέδειξε νέες ιδέες και δημιούργησε έναν χώρο διαλόγου για τα γράμματα και τις τέχνες. Η συμβολή της στην πνευματική ζωή της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας συνολικά είναι ανεκτίμητη, καθώς διατήρησε έναν σταθερό πυρήνα δημιουργικότητας και καινοτομίας για περισσότερο από δύο δεκαετίες.